Veel te verwerken

Onbewust heb ik toch even radiostilte gehouden… Er gebeurde zoveel dat eerst even de aandacht nodig had. Zoals ik al eerder twitterde: ik ga mijn hart volgen en een nieuwe uitdaging aan! Van Tergooiziekenhuizen in Blaricum (en Hilversum) ga ik de stap maken naar Rijwielpaleis Bilthoven. En dan komt er in korte tijd even heel wat op je af. Gelukkig was de overgangsperiode net de tijd dat ik op de boerderij met het lammeren van de schapen help.

Helaas werd ik daarna ook nog eens geplaagd door een hardnekkige verkoudheid, die resulteerde in een periode van gedwongen rust, wat overigens makkelijker gezegd is dan gedaan (zeker in je hoofd). Uiteindelijk valt dan nu alles een beetje in de plooi en vanaf het moment dat ik weer volledig mocht trainen is de regelmaat in het dagelijks leven weer terug. Zo ga ik ’s ochtends op de fiets naar de krachttraining en dan door naar mijn werk, en ’s avonds nog een mooi blokje om. Op de donderdagavond kijk ik op de teller en realiseer me dat ik gewoon 5 uur heb getraind en daarbij van 9 tot 6 gewerkt! Dan mag je de vrijdag (met koopavond) heus wel met de auto naar je werk 😉

Werken bij Rijwielpaleis Bilthoven bevalt enorm, het is geweldig om je passie met mensen te delen en ze ook enthousiast te kunnen maken. Ik zie alleen maar blije gezichten en heb leuke gesprekken en ontmoetingen met veel verschillende mensen. Opa en oma die hun kleinzoon een stoere mountainbike voor zijn verjaardag willen geven, wielrenners die binnenbandje en voeding nodig hebben om bv de AmstelGoldRace te rijden, mensen die voor het eerst op de fiets willen stappen, en doorgewinterde fietsers die klaar zijn voor een volgende stap. Het is leuk om de mensen te kunnen adviseren vanuit je eigen ervaring en alles bij elkaar maakt dat ik mijn droombaan heb gevonden! Het voelt als thuiskomen, het is een superteam, en ik ben er helemaal op mijn plek!