Koksijde!!
Na de cross van Hasselt vorige zaterdag hadden we nog een slordige 2 uur in de auto voor de boeg, wat een ware krachttraining was voor de chauffeur 😉 wat een wind! We kregen een zeer warm welkom op ons logeeradres (een aanrader: www.moerlogie.be) met een kom huisgemaakte soep, dat smaakte zeker. Zo was het in de ochtend maar een kwartiertje naar het parcours, waar we bij de inkom achterop de KNWUbus reden en zo door alle extra controlepunten kwamen.
Ik was benieuwd naar het parcours dat ik alleen nog maar kende van tv, wel gaaf dat ik nu zelf door dat zand mag (beetje kippenvel in de eerste ronde, hoor!). Het inrijden ging wisselend, maar dat is altijd zo met veel zand, daar ligt elke keer weer een ander spoor. Het gevoel was goed en de bandenkeuze had ik snel helder – laat de groene bollen maar komen 😉
Het was wat mij betreft net een beetje te lang voor ik van start mocht, dan is het zaak om focus te blijven houden. Vanwege de extra veiligheidsmaatregelen duurde wandel van Johan naar de materiaalpost zeker een half uur, ja ze hebben ‘m gefouilleerd!! Ik heb daarom de opwarming op de rollen onder de KNWUtent gedaan. Dan is alles toch net even anders dan anders, dus ineens is het hop naar de start… oeps, benen vergeten te smeren. Kleinigheidje met dit weer, temperatuur tegen nul en regen en soms hagel, positief denken: ik heb ’t toch nooit koud!
Helaas sta ik bij de wereldbekers toch nog erg ver achteraan bij de start (4e rij), ik kwam goed weg, maar in het eerste stuk in het veld kwam ik te voet te staan en voor mijn gevoel reed ik toen dus zo goed als helemaal achteraan. Zaak om de kop erbij te houden en rustig aan een opmars te beginnen. De zandstreken liepen/reden wisselend, maar ik kon goed het tempo vasthouden. Zwaar was het absoluut, maar dat is het dan voor iedereen (denk ik onderweg), toch nog een fout gemaakt en languit in de blubber gaan liggen.
De achtervolgers kon ik achter me houden, misschien ook een voordeel dat ik niet hoefde te wisselen! Leve het materiaal en de goede zorgen van de mecanicien! Ik kwam over de finish als 24ste, gezien het wedstrijdverloop netjes, maar zelf had ik er toch iets meer van verwacht. Al met al zijn we toch zeker tevreden over dit weekend, en kunnen we er verder mee naar de volgende cross!
We konden vlot vertrekken richting huis, snel Radio 1 zoeken om naar het verslag van de mannen te luisteren. Dat bracht wederom spanning met een prachtige apotheose: Sven wint! Wij zaten juichend in de bus – Klasbak!
