Bianca van den Hoek

Mijn leven als werkende topsporter 'op leeftijd'

Viel spaß!!!

De afgelasting van Koksijde werd snel gevolgd door de volgende wereldbekerwedstrijd. Na nog wel een ochtend gewerkt te hebben, vertrokken we eergisteren naar Duitsland om zaterdag in Zeven te starten. Na ons fruhstück in een prima hotel, waren we lekker op tijd op het parcours, waar we vriendelijk te woord werden gestaan en een mooi plekje kregen (gezellig bij Maud en de Mienen 🙂 )Ik had al veel goesting voor deze wedstrijd en na de eerste verkenningsronde was ik helemaal vrolijk: wat een leuk parcours. De ondergrond was zoals in Rosmalen, dus goede grip, het parcours leek er ook op, alleen de enige heuvel in het parcours was hoger en moest 4 keer beklommen worden in één ronde. Verder een zandbak, twee balken en een heleboel bochtjes, in één woord: spaß! Mijn start was goed. Vanaf de derde/vierde rij is het altijd drummen in de eerste bochten. Ik hield me staande en mijn positie in het veld was redelijk. Ik blijf toch een beetje te lief, maar ’t komt. Grinta is er altijd. Ik was bang dat ik te kort op mijn adem zou komen te zitten door een verkoudheid, maar het gaf minder last dan verwacht, pfoei. De hele wedstrijd heb ik goed de focus naar voren gehouden. Zo nu en dan toch weer plaatsje opschuivend en een enkele verliezend. Zonder grote fouten te maken kwam ik tevreden over de meet, nog onder enthousiaste aanmoedigingen van het publiek in de finishstraat. Geeft best lawaai dat rammen op de borden. Pas na de warme thee aan de finish (dank aan de KNWU) zag ik mijn klassering: 29ste. We gaan de goede kant op. Nu de wedstrijden goed kiezen en blijven genieten!

Bianca van den Hoek • 27 november, 2016


Previous Post

Next Post