Kellerwald marathon

We klimmen weer eens in de pen, euhm kruipen achter het toetsenbord. De rust is gedaan, de kilometers worden weer gemaakt, zowel op de racefiets als op de mtb. Alles in het teken van aankomende winter met één speciaal doel. Daar schrijf ik later zeker meer over. Zondag heb ik voor ’t eerst weer sinds lange tijd een mtb marathon gereden. Als team Rijwielpaleis Bilthoven (Bea, Dennis, Ruud, Joke en ik) stonden we aan de start van de Kellerwald marathon en lagen er 88 km en ruim 2000 hoogtemeters voor ons. De kilometers daar was ik niet bang voor, maar de hoogtemeters was even wat anders … voor een niet klimmert 😉

De neutrale start deed oude gevoelens herleven en ik kwam tot bijna achter de wagen, na de vrijgave en de eerste klim kreeg ik het echt benauwd, astma, inspanning en deze temperatuur vraagt weer even wat gewenning. De eerste ronde heel bewust op de ademhaling gereden. En t was echt lang geleden dat ik zoiets had gereden, maar wel echt weer super leuk. Brede paden omhoog en smalle (met onverwachts veel blubber) afdalingen met hier en daar een rotsje of een wortel. Ik en mijn fiets kwamen elke heuvel boven gereden, iedereen dank voor de tips. Geen gekke dingen gedaan! Ging best goed, voor ’t gevoel ging de tweede ronde zelfs beter … of de anderen om mij heen werden minder. Uitgaand van het eerste, kwam ik tevreden over de streep na ongeveer 4 en een half uur, daarmee was ik 5e overall en won ik mijn leeftijdsklasse, yep die van 40+, oh ja dat heet in Duitsland seniorinnen II. De trainingen zijn in gang, het voelt goed en ik weet waar ik aan kan werken 😉